S. Hilarii Episcopi Confessoris Ecclesiæ Doctoris ~ III. classis
Scriptura: Feria V infra Hebdomadam I post Epiphaniam

Divinum Officium Rubrics 1960 - 1960

1-14-2021

Ad Matutinum

Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
Rito de entrada
℣. Señor, ábreme +︎ los labios.
℟. Y mi boca proclamará tu alabanza.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte, adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte, adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, adorémus.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Invitatorio {Antífona del Común o de la Fiesta}
Ant. Al Señor, Rey de los confesores, * Venid, adorémosle.
Ant. Al Señor, Rey de los confesores, * Venid, adorémosle.
Venid, regocijémonos en el Señor; cantemos con júbilo las alabanzas de Dios, Salvador nuestro. Corramos a presentarnos ante su acatamiento, dándole gracias, y entonándole himnos con júbilo.
Ant. Al Señor, Rey de los confesores, * Venid, adorémosle.
Porque el Señor es el Dios grande, y un rey más grande que todos los dioses. Porque en su mano tiene toda la extensión de la tierra, y suyos son los más encumbrados montes.
Ant. Venid, adorémosle.
Suyo es el mar, y obra es de sus manos: y hechura de sus manos es la tierra. (de rodillas) Venid, pues, adorémosle, postrémonos: derramando lágrimas en la presencia del Señor que nos ha creado: Pues Él es el Señor Dios nuestro: y nosotros el pueblo a quien Él apacienta, y ovejas de su grey.
Ant. Al Señor, Rey de los confesores, * Venid, adorémosle.
Hoy mismo, si oyereis su voz, guardaos de endurecer vuestros corazones, Como sucedió, dice el Señor, cuando provocaron mi ira, poniéndome a prueba en el desierto, en donde vuestros padres me tentaron, me probaron, y vieron mis obras.
Ant. Venid, adorémosle.
Por espacio de cuarenta años estuve irritado contra esta generación, y dije: Siempre está descarriado el corazón de este pueblo. Ellos no conocieron mis caminos; por lo que juré airado que no entrarían en mi reposo.
Ant. Al Señor, Rey de los confesores, * Venid, adorémosle.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Venid, adorémosle.
Ant. Al Señor, Rey de los confesores, * Venid, adorémosle.
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Iste Conféssor Dómini, coléntes
Quem pie laudant pópuli per orbem,
Hac die lætus méruit suprémos
Laudis honóres.

Qui pius, prudens, húmilis, pudícus,
Sóbriam duxit sine labe vitam,
Donec humános animávit auræ
Spíritus artus.

Cuius ob præstans méritum, frequénter,
Ægra quæ passim iacuére membra,
Víribus morbi dómitis, salúti
Restituúntur.

Noster hinc illi chorus obsequéntem
Cóncinit laudem celebrésque palmas,
Ut piis eius précibus iuvémur
Omne per ævum.

Sit salus illi, decus atque virtus,
Qui, super cæli sólio corúscans,
Tótius mundi sériem gubérnat,
Trinus et unus.
Amen.
Himno {del Común o de la Fiesta}
Este glorioso confesor de Cristo,
Á quien alaba el pueblo con voz pía,
Plácido hoy día conseguir merece
Trono de gloria.

Pío, discreto, humilde, candoroso,
Rico dechado de virtud cristiana,
Mientras su humana contextura anima
Vital aliento.

Signos patentes de virtud preclara
Tantos prodigios en su nombre obrados:
Del mal postrados los que enfermos yacen,
Vida recobran.

Digno tributo de alabanza el coro
Rinde a su triunfo y merecida palma,
Para que el alma con su ruego alcance
Dones eternos.

Honra perpetua, gloria y alabanza
Al que sentado en solio deslumbrante
Rige constante el universo entero,
Dios trino y uno.
Amén.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. In Deo salutáre meum * et glória mea: et spes mea in Deo est.
Psalmus 61 [1]
61:2 Nonne Deo subiécta erit ánima mea? * ab ipso enim salutáre meum.
61:3 Nam et ipse Deus meus, et salutáris meus: * suscéptor meus, non movébor ámplius.
61:4 Quoúsque irrúitis in hóminem? * interfícitis univérsi vos: tamquam paríeti inclináto et macériæ depúlsæ?
61:5 Verúmtamen prétium meum cogitavérunt repéllere, cucúrri in siti: * ore suo benedicébant, et corde suo maledicébant.
61:6 Verúmtamen Deo subiécta esto, ánima mea: * quóniam ab ipso patiéntia mea.
61:7 Quia ipse Deus meus, et salvátor meus: * adiútor meus, non emigrábo.
61:8 In Deo salutáre meum, et glória mea: * Deus auxílii mei, et spes mea in Deo est.
61:9 Speráte in eo omnis congregátio pópuli, effúndite coram illo corda vestra: * Deus adiútor noster in ætérnum.
61:10 Verúmtamen vani fílii hóminum, mendáces fílii hóminum in statéris: * ut decípiant ipsi de vanitáte in idípsum.
61:11 Nolíte speráre in iniquitáte, et rapínas nolíte concupíscere: * divítiæ si áffluant, nolíte cor appónere.
61:12 Semel locútus est Deus, duo hæc audívi, quia potéstas Dei est, et tibi, Dómine, misericórdia: * quia tu reddes unicuíque iuxta ópera sua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In Deo salutáre meum et glória mea: et spes mea in Deo est.
Salmos con lecturas {Antífonas del Salterio del Tiempo correspondiente}
Nocturn I.
Ant. Dios es mi salvación * y mi gloria, en Dios está mi esperanza.
Salmo 61 [1]
61:2 ¿Cómo no estará mi alma sometida a Dios, * dependiendo de Él mi salvación?
61:3 Él es mi Dios y mi salvador; * siendo Él mi defensa, no seré jamás conmovido.
61:4 ¿Hasta cuándo estaréis acometiendo a un hombre * todos juntos para acabar con él, y derrocarle como a una pared desnivelada, y como a una tapia ruinosa?
61:5 Mas ellos maquinaron despojarme de lo que más aprecio. Corrí como sediento; * ellos hablaban bien de mí con la boca, mas en su corazón me maldecían.
61:6 Tú, ¡oh alma mía!, mantente sujeta a Dios; * pues de Él viene mi paciencia.
61:7 Porque siendo Él, como es, mi Dios y mi salvador, * mi roca y mi alcázar, no vacilaré.
61:8 En Dios está mi salvación y mi gloria; * Dios es el que me socorre; en Dios está mi esperanza.
61:9 Esperad en Él vosotros, pueblos todos aquí congregados; derramad vuestros corazones en su acatamiento: * Dios es nuestro protector eternamente.
61:10 Al contrario, vanos y falaces son los hijos de los hombres; mentirosos son los hijos de los hombres puestos en balanza; * todos ellos juntos son más livianos que la misma vanidad.
61:11 No queráis confiar en la injusticia, ni codiciar robos; * aun, si las riquezas os vienen en abundancia, no pongáis en ellas vuestro corazón.
61:12 Una vez habló Dios, y estas dos cosas oí yo: Que el poder está en Dios, y que Tú, Señor, eres misericordioso; * porque a cada uno remunerarás conforme a sus obras.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Dios es mi salvación y mi gloria, en Dios está mi esperanza.
Ant. Vidéte ópera Dómini, * et audítam fácite vocem laudis eius.
Psalmus 65(1-12) [2]
65:1 Iubiláte Deo, omnis terra, psalmum dícite nómini eius: * date glóriam laudi eius.
65:3 Dícite Deo: Quam terribília sunt ópera tua, Dómine! * in multitúdine virtútis tuæ mentiéntur tibi inimíci tui.
65:4 Omnis terra adóret te, et psallat tibi: * psalmum dicat nómini tuo.
65:5 Veníte, et vidéte ópera Dei: * terríbilis in consíliis super fílios hóminum.
65:6 Qui convértit mare in áridam, in flúmine pertransíbunt pede: * ibi lætábimur in ipso.
65:7 Qui dominátur in virtúte sua in ætérnum, óculi eius super gentes respíciunt: * qui exásperant non exalténtur in semetípsis.
65:8 Benedícite, gentes, Deum nostrum: * et audítam fácite vocem laudis eius,
65:9 Qui pósuit ánimam meam ad vitam: * et non dedit in commotiónem pedes meos.
65:10 Quóniam probásti nos, Deus: * igne nos examinásti, sicut examinátur argéntum.
65:11 Induxísti nos in láqueum, posuísti tribulatiónes in dorso nostro: * imposuísti hómines super cápita nostra.
65:12 Transívimus per ignem et aquam: * et eduxísti nos in refrigérium.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vidéte ópera Dómini, et audítam fácite vocem laudis eius.
Ant. Venid a ver las obras de Dios, * haced resonar sus alabanzas.
Salmo 65(1-12) [2]
65:1 Moradores todos de la tierra, dirigid a Dios voces de júbilo. Cantad salmos a su Nombre, * tributadle gloriosas alabanzas.
65:3 Decid a Dios: ¡Oh cuán estupendas son, Señor, tus obras! * Al ver tu gran poder, te adularán tus enemigos.
65:4 Que te adore toda la tierra y te celebre; * cante salmos a tu Nombre.
65:5 Venid a contemplar las obras de Dios, * y cuán terribles son sus designios sobre los hijos de los hombres.
65:6 Él convirtió el mar en seca arena; pasaron el río a pie enjuto; * allí nos alegramos en el Señor.
65:7 Él tiene por su poder un dominio eterno; sus ojos están fijos sobre las naciones; * no se engrían en su interior los que lo irritan.
65:8 Bendecid, ¡oh naciones!, a nuestro Dios; * y haced resonar las voces de su alabanza.
65:9 Él ha vuelto a mi alma la vida, * y no ha dejado resbalar mis pies.
65:10 Porque Tú, ¡oh Dios!, has querido probarnos; * nos has acrisolado al fuego como se acrisola la plata.
65:11 Nos dejaste caer en el lazo; nos echaste las tribulaciones encima. * A yugo de hombres nos sujetaste.
65:12 Hemos pasado por el fuego y por el agua; * mas nos has conducido a un lugar de refrigerio.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Venid a ver las obras de Dios, haced resonar sus alabanzas.
Ant. Audíte, omnes * qui timétis Deum, quanta fecit ánimæ meæ.
Psalmus 65(13-20) [3]
65:13 Introíbo in domum tuam in holocáustis: * reddam tibi vota mea, quæ distinxérunt lábia mea.
65:14 Et locútum est os meum, * in tribulatióne mea.
65:15 Holocáusta medulláta ófferam tibi cum incénso aríetum: * ófferam tibi boves cum hircis.
65:16 Veníte, audíte, et narrábo, omnes, qui timétis Deum: * quanta fecit ánimæ meæ.
65:17 Ad ipsum ore meo clamávi, * et exaltávi sub lingua mea.
65:18 Iniquitátem si aspéxi in corde meo, * non exáudiet Dóminus.
65:19 Proptérea exaudívit Deus, * et atténdit voci deprecatiónis meæ.
65:20 Benedíctus Deus, * qui non amóvit oratiónem meam, et misericórdiam suam a me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Audíte, omnes qui timétis Deum, quanta fecit ánimæ meæ.
Ant. Fieles de Dios, * venid a escuchar: os contaré lo que ha hecho conmigo.
Salmo 65(13-20) [3]
65:13 Entraré en tu templo a ofrecer holocaustos, * y te cumpliré mis votos, que claramente pronunciaron mis labios:
65:14 Votos que salieron de mi boca * en el tiempo de mi tribulación.
65:15 Te ofreceré abundantes holocaustos, haciendo subir hacia ti el humo de los carneros sacrificados; * te ofreceré bueyes y machos cabríos.
65:16 Venid y escuchad vosotros todos los que teméis a Dios * y os contaré cuán grandes cosas ha hecho el Señor de mi alma.
65:17 Al Señor invoqué con mi boca, * y le he glorificado con mi lengua.
65:18 Si yo hubiera aprobado la iniquidad en mi corazón, * no me escucharía el Señor.
65:19 Por eso me ha oído Dios, * y ha atendido mis súplicas.
65:20 Bendito sea Dios, * que no desechó mi oración, ni retiró de mí su misericordia.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Fieles de Dios, venid a escuchar: os contaré lo que ha hecho conmigo.
Ant. Exsúrgat Deus, * et dissipéntur inimíci eius.
Psalmus 67(2-11) [4]
67:2 Exsúrgat Deus, et dissipéntur inimíci eius, * et fúgiant qui odérunt eum, a fácie eius.
67:3 Sicut déficit fumus, defíciant: * sicut fluit cera a fácie ignis, sic péreant peccatóres a fácie Dei.
67:4 Et iusti epuléntur, et exsúltent in conspéctu Dei: * et delecténtur in lætítia.
67:5 Cantáte Deo, psalmum dícite nómini eius: * iter fácite ei, qui ascéndit super occásum: (fit reverentia) Dóminus nomen illi.
67:5 Exsultáte in conspéctu eius: * turbabúntur a fácie eius, patris orphanórum et iúdicis viduárum.
67:6 Deus in loco sancto suo: * Deus, qui inhabitáre facit uníus moris in domo:
67:7 Qui edúcit vinctos in fortitúdine, * simíliter eos qui exásperant, qui hábitant in sepúlcris.
67:8 Deus, cum egrederéris in conspéctu pópuli tui, * cum pertransíres in desérto:
67:9 Terra mota est, étenim cæli distillavérunt a fácie Dei Sínai, * a fácie Dei Israël.
67:10 Plúviam voluntáriam segregábis, Deus, hereditáti tuæ: * et infirmáta est, tu vero perfecísti eam.
67:11 Animália tua habitábunt in ea: * parásti in dulcédine tua páuperi, Deus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Exsúrgat Deus, et dissipéntur inimíci eius.
Ant. Se levanta Dios * y se dispersan sus enemigos.
Salmo 67(2-11) [4]
67:2 Levántese Dios, y sean disipados sus enemigos, * y huyan de su presencia los que le aborrecen.
67:3 Desaparezcan como el humo. * Como se derrite la cera al calor del fuego, así perezcan los pecadores a la vista de Dios.
67:4 Mas los justos celebren con alegría festines * y regocijos en la presencia de Dios.
67:5 Cantad himnos a Dios; entonad salmos a su Nombre; * allanad el camino al que sube sobre el occidente. (reverencia) El Señor es su nombre.
67:5 Saltad de gozo en su presencia. * Se turbarán los impíos delante de Él, que es el Padre de los huérfanos y el juez defensor de las viudas.
67:6 Reside Dios en su lugar santo. * Dios, que hace habitar dentro de una casa muchos de unas mismas costumbres,
67:7 Que con su fortaleza pone en libertad a los prisioneros, * como también a los que le irritan, los cuales moran en los sepulcros.
67:8 ¡Oh Dios!, cuando Tú salías al frente de tu pueblo, * cuando atravesabas el desierto,
67:9 La tierra tembló, y hasta los cielos destilaron a la presencia del Dios del Sinaí; * ante la presencia del Dios de Israel.
67:10 ¡Oh Dios! Tú distribuirás una lluvia abundante y apacible a tu heredad; * ella se ha visto afligida, pero Tú la has recreado.
67:11 En ella tendrán morada los que son de tu grey; * con tu bondad, oh Dios mío, has provisto de alimento al pobre.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Se levanta Dios y se dispersan sus enemigos.
Ant. Deus noster, * Deus salvos faciéndi: et Dómini sunt éxitus mortis.
Psalmus 67(12-24) [5]
67:12 Dóminus dabit verbum evangelizántibus, * virtúte multa.
67:13 Rex virtútum dilécti dilécti: * et speciéi domus divídere spólia.
67:14 Si dormiátis inter médios cleros, pennæ colúmbæ deargentátæ, * et posterióra dorsi eius in pallóre auri.
67:15 Dum discérnit cæléstis reges super eam, nive dealbabúntur in Selmon: * mons Dei, mons pinguis.
67:16 Mons coagulátus, mons pinguis: * ut quid suspicámini montes coagulátos?
67:17 Mons, in quo beneplácitum est Deo habitáre in eo: * étenim Dóminus habitábit in finem.
67:18 Currus Dei decem míllibus múltiplex, míllia lætántium: * Dóminus in eis in Sina in sancto.
67:19 Ascendísti in altum, cepísti captivitátem: * accepísti dona in homínibus.
67:19 Étenim non credéntes, * inhabitáre Dóminum Deum.
67:20 Benedíctus Dóminus die cotídie: * prósperum iter fáciet nobis Deus salutárium nostrórum.
67:21 Deus noster, Deus salvos faciéndi: * et Dómini Dómini éxitus mortis.
67:22 Verúmtamen Deus confrínget cápita inimicórum suórum: * vérticem capílli perambulántium in delíctis suis.
67:23 Dixit Dóminus: Ex Basan convértam, * convértam in profúndum maris:
67:24 Ut intingátur pes tuus in sánguine: * lingua canum tuórum ex inimícis, ab ipso.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Deus noster, Deus salvos faciéndi: et Dómini sunt éxitus mortis.
Ant. Nuestro Dios * es un Dios que salva, el Señor nos hace escapar de la muerte.
Salmo 67(12-24) [5]
67:12 El Señor dará palabras a los que anuncian con valor * la buena nueva.
67:13 Los reyes poderosos serán súbditos de su Hijo muy amado, * y aquel Señor que es la hermosura de la casa repartirá los despojos.
67:14 Cuando durmiereis en medio de peligros, seréis como alas de paloma plateadas * cuyas plumas por la espalda echan brillos de oro.
67:15 Cuando el Rey celestial ejerza su juicios sobre los reyes de la tierra, quedarán más blancos que la nieve del monte Selmón. * ¡Oh Sion, monte de Dios, monte fértil,
67:16 Monte cuajado, monte fecundo! * Mas, ¿por qué andáis pensando en otros montes fértiles?
67:17 Este es el monte donde Dios se complació en fijar su morada. * Sí, en él morará el Señor perpetuamente.
67:18 Los carros de Dios son miles y miles; van acompañados de millares de tropas, de millones de ángeles que hacen fiesta. * En medio de ellos está el Señor, en el Sinaí, en el lugar santo.
67:19 Ascendiste, Señor, a lo alto, llevaste contigo a los cautivos; * recibiste tributos de hombres;
67:19 Aun de aquellos que se resistían a creer que el Señor, Dios, * tuviese una morada entre nosotros.
67:20 Bendito sea el Señor todos los días; * el Dios de nuestra salud nos concederá próspero viaje.
67:21 Nuestro Dios es el Dios que tiene la virtud de salvarnos; * y del Señor, y muy del Señor, es librar de la muerte.
67:22 Mas Dios quebrantará las cabezas de sus enemigos, * los cráneos de los malvados contumaces.
67:23 Dijo el Señor: Desde Basán les haré volver; * los traeré desde lo profundo del mar.
67:24 Serán destrozados hasta teñirse tus pies en la sangre de tus enemigos; * y la lamerán las lenguas de tus perros.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Nuestro Dios es un Dios que salva, el Señor nos hace escapar de la muerte.
Ant. In ecclésiis * benedícite Dómino Deo.
Psalmus 67(25-36) [6]
67:25 Vidérunt ingréssus tuos, Deus: * ingréssus Dei mei: regis mei qui est in sancto.
67:26 Prævenérunt príncipes coniúncti psalléntibus: * in médio iuvenculárum tympanistriárum.
67:27 In ecclésiis benedícite Deo Dómino, * de fóntibus Israël.
67:28 Ibi Béniamin adolescéntulus: * in mentis excéssu.
67:28 Príncipes Iuda, duces eórum: * príncipes Zábulon, príncipes Néphtali.
67:29 Manda, Deus, virtúti tuæ: * confírma hoc, Deus, quod operátus es in nobis.
67:30 A templo tuo in Ierúsalem, * tibi ófferent reges múnera.
67:31 Íncrepa feras arúndinis, congregátio taurórum in vaccis populórum: * ut exclúdant eos, qui probáti sunt argénto.
67:32 Díssipa gentes, quæ bella volunt: vénient legáti ex Ægýpto: * Æthiópia prævéniet manus eius Deo.
67:33 Regna terræ, cantáte Deo: * psállite Dómino.
67:34 Psállite Deo, qui ascéndit super cælum cæli, * ad Oriéntem.
67:35 Ecce dabit voci suæ vocem virtútis, date glóriam Deo super Israël, * magnificéntia eius, et virtus eius in núbibus.
67:36 Mirábilis Deus in sanctis suis, Deus Israël ipse dabit virtútem, et fortitúdinem plebi suæ, * benedíctus Deus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In ecclésiis benedícite Dómino Deo.
Ant. En la asamblea * bendecid al Señor.
Salmo 67(25-36) [6]
67:25 Vieron, ¡oh Dios!, tu entrada, * la entrada de mi Dios, del rey mío que reside en el santuario.
67:26 Iban delante los príncipes unidos a los que cantaban * y en medio las doncellas tocando panderos.
67:27 ¡Oh vosotros!, decían, descendientes de Israel, * bendecid al Señor Dios en vuestras asambleas.
67:28 Allí estaba la tribu de Benjamín, el más pequeño, * exultando de gozo;
67:28 Los jefes de Judá iban de guías; * los jefes de Zabulón, los jefes de Neftalí.
67:29 Muestra, ¡oh Dios!, tu gran poder; * confirma, oh Dios, esta obra que has hecho en nosotros.
67:30 Por respeto a tu templo en Jerusalén, * te ofrecerán dones los reyes.
67:31 Reprime esas fieras que habitan en los cañaverales, esos pueblos reunidos, que, como toros dentro de la vacada, * conspiran para echar fuera a los que han sido acrisolados como la plata.
67:32 Aniquila las naciones que quieren guerras. Entonces Egipto enviará embajadores; * la Etiopía se anticipará a rendirse a Dios.
67:33 Cantad, pues, alabanzas a Dios, ¡oh reinos de la tierra!, * load al Señor con salmos.
67:34 Cantadle salmos a Dios. El cual se elevó a lo más alto de los cielos, * hacia oriente.
67:35 Sabed que desde allí hará que su voz sea una voz todopoderosa. Tributad, pues, gloria a Dios por lo que ha obrado en Israel; * su magnificencia y su poder se elevan hasta las nubes.
67:36 Admirable es Dios en sus santos y en su santuario; el Dios de Israel, Él mismo dará virtud y fortaleza a su pueblo. * Bendito sea Dios.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. En la asamblea bendecid al Señor.
Ant. Salvum me fac, * Deus, quóniam intravérunt aquæ usque ad ánimam meam.
Psalmus 68(2-13) [7]
68:2 Salvum me fac, Deus: quóniam intravérunt aquæ usque ad ánimam meam.
68:3 Infíxus sum in limo profúndi: * et non est substántia.
68:3 Veni in altitúdinem maris: * et tempéstas demérsit me.
68:4 Laborávi clamans, raucæ factæ sunt fauces meæ: * defecérunt óculi mei, dum spero in Deum meum.
68:5 Multiplicáti sunt super capíllos cápitis mei, * qui odérunt me gratis.
68:5 Confortáti sunt qui persecúti sunt me inimíci mei iniúste: * quæ non rápui, tunc exsolvébam.
68:6 Deus, tu scis insipiéntiam meam: * et delícta mea a te non sunt abscóndita.
68:7 Non erubéscant in me qui exspéctant te, Dómine, * Dómine virtútum.
68:7 Non confundántur super me * qui quǽrunt te, Deus Israël.
68:8 Quóniam propter te sustínui oppróbrium: * opéruit confúsio fáciem meam.
68:9 Extráneus factus sum frátribus meis, * et peregrínus fíliis matris meæ.
68:10 Quóniam zelus domus tuæ comédit me: * et oppróbria exprobrántium tibi cecidérunt super me.
68:11 Et opérui in ieiúnio ánimam meam: * et factum est in oppróbrium mihi.
68:12 Et pósui vestiméntum meum cilícium: * et factus sum illis in parábolam.
68:13 Advérsum me loquebántur, qui sedébant in porta: * et in me psallébant qui bibébant vinum.
68:13 Ego vero oratiónem meam ad te, Dómine: * tempus benepláciti, Deus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Salvum me fac, Deus, quóniam intravérunt aquæ usque ad ánimam meam.
Ant. Dios mío, sálvame, * que me llega el agua al cuello.
Salmo 68(2-13) [7]
68:2 Sálvame, oh Dios, * porque las aguas han penetrado hasta mi alma.
68:3 Atollado estoy en mi profundísimo cieno, * sin hallar dónde afirmar el pie.
68:3 Llegué a alta mar, * y me sumergió la tempestad.
68:4 Me fatigué en dar voces; se me secó la garganta; * desfallecieron mis ojos aguardando a mi Dios.
68:5 Se han multiplicado, más que los cabellos de mi cabeza, * los que me aborrecen injustamente.
68:5 Se han hecho fuertes mis enemigos, mis injustos perseguidores; * he pagado lo que yo no había robado.
68:6 Tú, ¡oh Dios mío!, sabes mi ignorancia, * y los delitos que yo tenga no se te pueden ocultar.
68:7 No tengan que avergonzarse por mi causa aquellos que en ti confían, * ¡oh Señor, Señor de los ejércitos!
68:7 No queden confundidos por mi causa * los que te buscan, ¡oh Dios de Israel!
68:8 Pues por amor a ti he sufrido los ultrajes, * y se ve cubierto de confusión mi rostro.
68:9 Mis propios hermanos, los hijos de mi misma madre, * me han desconocido y tenido por extraño.
68:10 Porque el celo de tu casa me devoró, * y los baldones de los que te denostaban recayeron sobre mí.
68:11 Afligía mi alma con el ayuno, * y esto se convertía en afrenta.
68:12 Me vestía de cilicio, * y fui objeto de su burla.
68:13 Hablaban contra mí sentados en la puerta; * y mientras bebían vino cantaban coplas contra mí.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Dios mío, sálvame, que me llega el agua al cuello.
Ant. Propter inimícos meos * éripe me, Dómine.
Psalmus 68(14-29) [8]
68:14 In multitúdine misericórdiæ tuæ exáudi me, * in veritáte salútis tuæ:
68:15 Éripe me de luto, ut non infígar: * líbera me ab iis, qui odérunt me, et de profúndis aquárum.
68:16 Non me demérgat tempéstas aquæ, neque absórbeat me profúndum: * neque úrgeat super me púteus os suum.
68:17 Exáudi me, Dómine, quóniam benígna est misericórdia tua: * secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum réspice in me.
68:18 Et ne avértas fáciem tuam a púero tuo: * quóniam tríbulor, velóciter exáudi me.
68:19 Inténde ánimæ meæ, et líbera eam: * propter inimícos meos éripe me.
68:20 Tu scis impropérium meum, et confusiónem meam, * et reveréntiam meam.
68:21 In conspéctu tuo sunt omnes qui tríbulant me: * impropérium exspectávit cor meum, et misériam.
68:21 Et sustínui qui simul contristarétur, et non fuit: * et qui consolarétur, et non invéni.
68:22 Et dedérunt in escam meam fel: * et in siti mea potavérunt me acéto.
68:23 Fiat mensa eórum coram ipsis in láqueum, * et in retributiónes, et in scándalum.
68:24 Obscuréntur óculi eórum ne vídeant: * et dorsum eórum semper incúrva.
68:25 Effúnde super eos iram tuam: * et furor iræ tuæ comprehéndat eos.
68:26 Fiat habitátio eórum desérta: * et in tabernáculis eórum non sit qui inhábitet.
68:27 Quóniam quem tu percussísti, persecúti sunt: * et super dolórem vúlnerum meórum addidérunt.
68:28 Appóne iniquitátem super iniquitátem eórum: * et non intrent in iustítiam tuam.
68:29 Deleántur de libro vivéntium: * et cum iustis non scribántur.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Propter inimícos meos éripe me, Dómine.
Ant. Líbrame, * Señor, de mis enemigos.
Salmo 68(14-29) [8]
68:14 Mas yo, entretanto, Señor, dirigía a ti mi oración. * Este es, decía, ¡oh Dios mío!, tiempo propicio.
68:14 Óyeme benigno según la grandeza de tu misericordia, * conforme a tu promesa fiel de salvarme.
68:15 Sácame del cieno, para que no me hunda más en él; * líbrame de aquellos que me aborrecen y de lo profundo de las aguas.
68:16 No me anegue esta tempestad, ni me trague el abismo del mar, * ni el pozo cierre sobre mí su boca.
68:17 Óyeme, Señor, ya que tan benéfica es tu misericordia; * vuelve hacia mí tus ojos según la grandeza de tu piedad.
68:18 Y no pierdas de vista a tu siervo; * oye presto mis súplicas, porque me veo atribulado.
68:19 Mira por mi alma y líbrala; * rescátame de mis enemigos.
68:20 Estás viendo mi afrenta, mi verguenza y mi deshonra; * a tu vista están los que me acosan.
68:21 Tienes ante tus ojos todos los que me atormentan; * improperios y miserias aguarda siempre mi corazón.
68:21 Esperé que alguno se condoliese de mí, mas nadie lo hizo; * o quien me consolase, y no hallé quién lo hiciese.
68:22 Me presentaron hiel como alimento, * y en medio de mi sed me dieron a beber vinagre.
68:23 En justo pago se les convierta su mesa, * en lazo de perdición y ruina.
68:24 Oscurece sus ojos para que no vean; * y tráelos siempre agobiados.
68:25 Derrama sobre ellos tu ira, * y que los alcance el furor de tu cólera.
68:26 Quede hecha un desierto su morada, * y no haya quién habite en sus tiendas,
68:27 Ya que han perseguido a aquel que Tú habías herido, * y aumentaron más y más el dolor de mis llagas.
68:28 Tú permitirás que añadan pecados a pecados, * y no tengan parte en tu justicia.
68:29 Borrados sean del libro de los vivientes, * y no queden escritos entre los justos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Líbrame, Señor, de mis enemigos.
Ant. Quǽrite Dóminum, * et vivet ánima vestra.
Psalmus 68(30-37) [9]
68:30 Ego sum pauper et dolens: * salus tua, Deus, suscépit me.
68:31 Laudábo nomen Dei cum cántico: * et magnificábo eum in laude:
68:32 Et placébit Deo super vítulum novéllum: * córnua producéntem et úngulas.
68:33 Vídeant páuperes et læténtur: * quǽrite Deum, et vivet ánima vestra.
68:34 Quóniam exaudívit páuperes Dóminus: * et vinctos suos non despéxit.
68:35 Laudent illum cæli et terra, * mare et ómnia reptília in eis.
68:36 Quóniam Deus salvam fáciet Sion: * et ædificabúntur civitátes Iuda.
68:36 Et inhabitábunt ibi, * et hereditáte acquírent eam.
68:37 Et semen servórum eius possidébit eam: * et qui díligunt nomen eius, habitábunt in ea.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Quǽrite Dóminum, et vivet ánima vestra.
Ant. Buscad al Señor, * y vivirá vuestro corazón.
Salmo 68(30-37) [9]
68:30 Yo soy pobre y lleno de dolores; * mas Tú, oh Dios mío, me has salvado.
68:31 Alabaré con cánticos el nombre de Dios, * y le ensalzaré con acciones de gracias,
68:32 Lo que será más grato a Dios que si le inmolara un ternero * cuando le comienzan a salir las astas y las pezuñas.
68:33 Que vean esto los pobres, y se consuelen. * Buscad, pues, a Dios, y revivirá vuestro espíritu,
68:34 Puesto que el Señor oyó a los pobres, * y no olvidó a los que están por Él en cadenas.
68:35 Que lo alaben los cielos y la tierra, * el mar y cuanto en ellos se mueve.
68:36 Porque Dios salvará a Sion, * y las ciudades de Judá serán reedificadas;
68:36 Y establecerán allí su morada, * y las adquirirán como herencia.
68:37 Y los descendientes de sus siervos las poseerán; * y en ellas tendrán su morada aquellos que aman su santo Nombre.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Buscad al Señor, y vivirá vuestro corazón.
℣. Laudábo nomen Dei cum cántico.
℟. Et magnificábo eum in laude.
℣. Alabaré con cánticos el nombre del Señor.
℟. Y le ensalzaré con alabanzas.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Iesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. Señor Jesucristo, escucha las súplicas de tus siervos y ten misericordia de nosotros, Tú que vives y reinas con el Padre y el Espíritu Santo por los siglos de los siglos. Amén.

℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat. Amen.

Lectio 1
De Epístola prima ad Corínthios
1 Cor 7:1-4
1 De quibus autem scripsístis mihi: Bonum est hómini mulíerem non tángere:
2 Propter fornicatiónem autem, unusquísque suam uxórem hábeat, et unaquǽque suum virum hábeat.
3 Uxóri vir débitum reddat: simíliter autem et uxor viro.
4 Múlier sui córporis potestátem non habet, sed vir. Simíliter autem et vir sui córporis potestátem non habet, sed múlier.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Deus, in te sperávi, Dómine, non confúndar in ætérnum: in iustítia tua líbera me,
* Et éripe me.
℣. Inclína ad me aurem tuam, et salva me.
℟. Et éripe me.

℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que nos bendiga Aquél que vive y reina sin fin. Amén.

Lectura 1
De la Epístola I a los Corintios
1 Cor 7:1-4
1 Comenzando a tratar de lo que me habéis escrito, bueno es al hombre no tocar mujer;
2 Mas por evitar la fornicación, tenga cada uno su mujer, y cada una tenga su marido.
3 El marido pague a la mujer, e igualmente la mujer al marido.
4 La mujer no es dueña de su propio cuerpo, es el marido; e igualmente el marido no es dueño de su propio cuerpo, es la mujer.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Oh Dios, en ti he confiado, Señor, no sea confundido para siempre: con tu justicia líbrame.
* Y sálvame.
℣. Atiende a mi plegaria, y líbrame.
℟. Y sálvame.
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Cuius festum cólimus, ipse intercédat pro nobis ad Dóminum. Amen.

Lectio 2
1 Cor 7:5-9
5 Nolíte fraudáre ínvicem, nisi forte ex consénsu ad tempus, ut vacétis oratióni: et íterum revertímini in idípsum, ne tentet vos sátanas propter incontinéntiam vestram.
6 Hoc autem dico secúndum indulgéntiam, non secúndum impérium.
7 Volo enim omnes vos esse sicut meípsum: sed unusquísque próprium donum habet ex Deo: álius quidem sic, álius vero sic.
8 Dico autem non nuptis, et víduis: bonum est illis si sic permáneant, sicut et ego.
9 Quod si non se cóntinent, nubant. Mélius est enim núbere, quam uri.
1 Cor 7:10-14
10 Iis autem, qui matrimónio iuncti sunt, præcípio non ego, sed Dóminus, uxórem a viro non discédere:
11 Quod si discésserit, manére innúptam, aut viro suo reconciliári. Et vir uxórem non dimíttat.
12 Nam céteris ego dico, non Dóminus. Si quis frater uxórem habet infidélem et hæc conséntit habitáre cum illo, non dimíttat illam.
13 Et si qua múlier fidélis habet virum infidélem, et hic conséntit habitáre cum illa, non dimíttat virum:
14 Sanctificátus est enim vir infidélis per mulíerem fidélem, et sanctificáta est múlier infidélis per virum fidélem: alióquin fílii vestri immúndi essent, nunc autem sancti sunt.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Gaudébunt lábia mea cum cantávero tibi:
* Et ánima mea, quam redemísti, Dómine.
℣. Sed et lingua mea meditábitur iustítiam tuam, tota die laudem tuam.
℟. Et ánima mea, quam redemísti, Dómine.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et ánima mea, quam redemísti, Dómine.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Interceda por nosotros ante el Señor, el Santo cuya fiesta celebramos. Amén.

Lectura 2
1 Cor 7:5-9
5 No os defraudéis uno al otro, a no ser de común acuerdo por algún tiempo, para daros a la oración, y de nuevo volved al mismo orden de vida, a fin de que no os tiente Satanás de incontinencia.
6 Esto os lo digo condescendiendo, no mandando.
7 Quisiera yo que todos los hombres fuesen como yo, pero cada uno tiene de Dios su propia gracia, éste una, aquél otra.
8 Sin embargo, a los no casados y a las viudas les digo que les es mejor permanecer como yo.
9 Pero si no pueden guardar continencia, cásense, que mejor es casarse que abrasarse.
1 Cor 7:10-14
10 Cuanto a los casados, precepto es, no mío, sino del Señor, que la mujer no se separe del marido,
11 Y de separarse, que no vuelva a casarse, o se reconcilie con el marido, y que el marido no repudie a su mujer.
12 A los demás les digo yo, no el Señor, que si algún hermano tiene mujer infiel y ésta consiente en cohabitar con él, no la despida.
13 Y si una mujer tiene marido infiel y éste consiente en cohabitar con ella, no lo abandone.
14 Pues se santifica el marido infiel por la mujer, y se santifica la mujer infiel por el hermano. De otro modo vuestros hijos serían impuros, y ahora son santos.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. De gozo rebosarán mis labios al cantar tus alabanzas.
* Y mi alma que Tú, oh Señor, redimiste.
℣. Y mi lengua proclamará tu justicia, celebrará todo el día tus alabanzas.
℟. Y mi alma que Tú, oh Señor, redimiste.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Y mi alma que Tú, oh Señor, redimiste.
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 3
Hilárius, in Aquitánia nóbili génere natus, doctrína et eloquéntia excélluit. Pictavórum epíscopus creátus, tale munus sic gessit, ut a fidélibus summam laudem consequerétur. Ob cathólicam fidem, quam strénue propugnávit, quadriénnio apud Phrýgiam relegátus, inter ália mirácula, mórtuum suscitávit. Duódecim libros scripsit de Trinitáte contra Ariános, et Gálliam univérsam addúxit, ut Arianórum impietátem condemnáret. Multos libros scripsit mira eruditióne; quos omnes sanctus Hierónymus ad Lætam sine ulla erróris suspicióne legi posse testátur illis verbis: Hilárii libros inoffénso decúrrat pede. Migrávit in cælum idibus ianuárii, anno trecentésimo sexagésimo nono. Eum Pius nonus Póntifex máximus, instánte sýnodo Burdigalénsi, Doctórem universális Ecclésiæ declarávit et confirmávit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.


Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:

(Fit reverentia) Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra * maiestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ maiestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.

Fit reverentia
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.

Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Iudex créderis * esse ventúrus.

Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.

Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.

Fit reverentia, secundum consuetudinem
Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.

Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que el Rey de los ángeles nos agregue a los ciudadanos del cielo. Amén.

Lectura 3
Hilario, nacido de una familia noble en Aquitania, tenía pocos iguales en enseñanza y elocuencia. Hecho obispo de Poitiers, ejerció su ministerio de tal manera que obtuvo la mayor alabanza de los fieles. Su enérgica campaña por la fe católica le llevó a un exilio de cuatro años en Frigia. Allí resucitó a un hombre muerto y realizó otros milagros. Escribió doce libros sobre la Trinidad contra los arrianos, e indujo a todos los galos a condenar la blasfemia arriana. Escribió muchos libros mostrando una enseñanza maravillosa; Escribiendo San Jerónimo a Laeta, testimonia en estas palabras que pueden leerse sin el menor temor al error: uno puede recorrer las obras de Hilario sin tropezar. Fue al cielo el 13 de enero del año 369. Pío IX, a petición del sínodo de Burdeos, le declaró y confirmó como Doctor universal de la Iglesia.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.


Te Deum
A ti, oh Dios, alabamos: * a ti, oh Señor, te confesamos.
A ti, Padre Eterno, * reconoce y venera toda la tierra;
A ti todos los Ángeles, * a ti los cielos y todas las Potestades;
A ti los Querubines y Serafines, * claman sin cesar:

(Reverencia) Santo, Santo, Santo * el Señor Dios de los ejércitos.

Llenos están los cielos y la tierra * de la Majestad de tu gloria.
A ti el glorioso coro * de los Apóstoles,
A ti la venerable muchedumbre * de los Profetas,
A ti alaba el numeroso ejército * de los Mártires.
A ti la Iglesia santa * confiesa por toda la redondez de la tierra:
Por Padre * de inmensa majestad;
Y que debe ser adorado * tu verdadero y único Hijo;
Y también el Espíritu Santo * consolador.
Tú, oh Cristo, * eres Rey de la gloria.
Tú, el Hijo sempiterno * del Padre.

Reverencia
Tú, para rescatarnos * te hiciste hombre, y no tuviste a menos encerrarte en el seno de una Virgen.

Tú, destruido el imperio de la muerte, * abriste a los fieles el reino de los cielos.
Tú estás sentado a la diestra de Dios, * en la gloria del Padre.
Y de allí creemos * que vendrás a juzgarnos.

El siguiente verso se dice de rodillas.
Por esto te suplicamos socorras a tus siervos, * a quienes con tu sangre preciosa redimiste.

Haz que en la eterna gloria * seamos del número de tus santos.
Salva, Señor, a tu pueblo, * y bendice a tu herencia.
Y gobiérnalos, * y ensálzalos para siempre.
Todos los días * te bendecimos.

Reverencia, como es costumbre
Y alabamos tu nombre en los siglos, * y en los siglos de los siglos.

Dígnate, Señor, conservarnos * sin pecado en este día.
Ten, Señor, piedad de nosotros; * sí, ten de nosotros piedad.
Descienda, Señor, tu misericordia sobre nosotros, * pues pusimos en ti nuestra esperanza.
En ti, Señor, esperaré: * nunca seré confundido.
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
El resto se omite, salvo que Laúdes se haga aparte.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui pópulo tuo ætérnæ salútis beátum Hilárium minístrum tribuísti: præsta, quǽsumus; ut quem Doctórem vitæ habúimus in terris, intercessórem habére mereámur in cælis.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio de los Santos}
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
¡Oh Dios, que pusiste a San Hilario al servicio de tu pueblo, para que lo guiase a la salvación eterna!; concédenos que este maestro de vida en la tierra sea nuestro intercesor en el cielo.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help